bot/hoef/koraal

Hoe zou de wereld eruit zien zonder Structuren? Wat, als alles om ons heen uit dezelfde gladgestreken materie zou zijn opgebouwd? Spookgedachte! Gelukkig zijn we omringd met een enorme diversiteit aan materiaalvormen. Mijn hart gaat sneller bonzen van vreemdsoortige achterblijfsels uit zee of aarde, die fascinerende sporen van ontstaansgeschiedenis tonen. Tientallen holtes vormen samengebundeld ingenieuze gehelen. Op zich zelf staand zijn het slechts vergeefse openingen, maar aaneengeregen krijgen ze op slag bestaansrecht, betekenis en titel. Bot, Hoef, Koraal. Keer op keer raak ik diep geroerd bij de aanblik van Oerstructuren, vormen die kloppen tot in de kern...

reageren? structuurloos? klik hier...

feestelijke infiltrant

Zit ik midden in een creatieve flow, nestelt zich plotsklaps een Lieveheersbeest in mijn materiaal. Onbegrensde verkenningtocht, z'n vrolijke vleugels trillend van opwinding. Een feestelijke infiltrant in mijn stille scheppingsproces. Wat zou zo'n klein wezen bezielen om zich opgetogen te verplaatsen in een stugge kluwen van millimeterdunne reepjes geitehuid?  Zou hij geïnspireerd raken? Spontane scheppingsdrang voelen? Zou er iets wezenlijks worden aangewakkerd in z'n stippelziel? Vreemd genoeg voelde ik een soort van 'collegiale connectie'. Zo intens en onbevangen als dit beestje op ontdekkingsreis was, zo verlies ik mezelf ook graag in verwondering. Nooit gedacht dat ik me nog eens zou kunnen identificeren met een bevlogen Spikkelkever...

reageren? uitgestippeld? klik hier...

walvismoederschip

Soms tref je van die woorden. Woorden die dwars door je ziel snijden en zich nestelen in je hart. Het woord 'Walvismoederschip' trof ik recentelijk aan tijdens een spannende struintocht door de geheime archieven van voormalig scheepswerf NDSM in A'dam. Het sprak diep tot mijn verbeelding. Een schip voor Walvismoeders? Een drijvende locatie waar walvissen in alle rust kunnen bevallen en trots leren moederen over hun dierbare kroost? Met m'n hoofd overstromend van poëtische beelden, viel de werkelijke betekenis van dit woord nogal rauw op m'n dak.

'Walvismoederschip' bleek namelijk de werktitel te zijn voor de bouw van de Willem Barentsz I, fabriekschip voor de walvisjacht dat tevens diende als moederschip voor de vloot vangschepen. Het werd in de vorige eeuw gebruikt voor walvisvaartexpedities rond Antartica door de Nederlandsche Maatschappij voor de Walvischvaart. In plaats van deze waarachtige betekenis aan dit woord toe te willen kennen, blijf ik toch liever koppig m'n oorspronkelijke invulling geven aan deze ontroerende scheepstitel. Omdat ik nou eenmaal graag m'n eigen werkelijkheid creëer...

reageren? moederziel alleen? klik hier...

kermit

Ach, lieve Kermit... in verdroogde toestand, kwaakloos en stil. Zo gaat dat soms met waterdieren die zich de weg terug niet meer kunnen heugen.  Dit kikkerjong beleefde een roemloos einde op een kille lemen vloer. Het tere skeletje in gebogen houding, blijkbaar springklaar voor verse avonturen. Vanuit heel m'n hart gunde ik 'm een ademend bestaan. Z'n pad leidde echter niet naar vijver of sloot, maar naar mijn wonderkabinet, een aandoenlijke verzameling van dieren en dingen die niet meer te redden waren. Ooit gefixeerd gevonden in z'n laatste levensstuip, nu voor eeuwig gekoesterd...

reageren? opkikkertje nodig? klik hier...